Rewolucja a prawo w Europie w XX wieku. Część II. Rewolucja a prawo dawne i nowe: tradycja prawna i środowisko prawnicze w obliczu rewolucji

Abstrakt

I. Wprowadzenie. II. Zniesienie dawnego prawa. III. Ukształtowanie nowego prawa. IV. Rewolucja a tradycja w prawie. V. Rewolucja a prawnicy. VI. Zakończenie.

Typy rewolucji, które wystąpiły w Europie w XX w., wyróżnione w pierwszej części pracy, charakteryzowały się odmiennym stosunkiem do prawa. Rewolucje zaprogramowane zakwestionowały szybko, choć nie od razu, całość przedrewolucyjnego porządku prawnego. Punktem wyjścia rewolucji przeobrażalnych było przejęcie — acz z ograniczeniami, wynikającymi właśnie z faktu rozpoczęcia rewolucji — dawnego porządku prawnego, a dalszy przebieg rewolucji nie musiał pociągać za sobą całkowitego formalnego odcięcia się od dawnego prawa. W rewolucjach spontanicznych zaznaczyć się musiał faktyczny pluralizm prawa. W pewnym sensie współistniały, zachodząc na siebie, trzy porządki prawne: porządek dawny, nowe prawo tworzone przez formalne władze państwowe i tworzone spontanicznie prawo rewolucyjne.