Czesław Miłosz. Prawnik, który wiersze pisał. Kilka uwag między historią, literaturą i filozofią prawa
PDF

Słowa kluczowe

Czesław Miłosz
edukacja prawnicza
prawo i literatura
historia Wydziału Prawa i Nauk Społecznych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie

Jak cytować

Snarski, T. (2023). Czesław Miłosz. Prawnik, który wiersze pisał. Kilka uwag między historią, literaturą i filozofią prawa. Czasopismo Prawno-Historyczne, 75(2), 265–283. https://doi.org/10.14746/cph.2023.2.14

Liczba wyświetleń: 712


Liczba pobrań: 213

Abstrakt

Artykuł jest rezultatem interdyscyplinarnych badań nad prawniczymi aspektami biografii i twórczości Czesława Miłosza. Przybliża nieco zapomnianą w powszechnym odbiorze prawniczą tożsamość Czesława Miłosza, nawiązując do ukończenia przez niego uniwersyteckich studiów prawniczych, a także poszukując tropów prawnych w wybranych utworach noblisty. Praca opiera się na przeprowadzonych badaniach historycznych, literaturoznawczych i filozoficznoprawnych. Bada nie tylko biografię noblisty, ale również stawia pytania o możliwość interpretacji jego dzieł literackich przy zastosowaniu refleksji filozoficznoprawnej, wykorzystując podejście postanalitycznej filozofii prawa, w tym dorobek kierunku badań prawno-literackich. Stanowi także studium edukacji prawniczej na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie w okresie międzywojennym.

https://doi.org/10.14746/cph.2023.2.14
PDF

Bibliografia

Balwicka-Szczyrba M., Kruczalak-Jankowska J. (red.), Dobre praktyki w nauczaniu na studiach prawniczych, Gdańsk 2021.

Balwicka-Szczyrba M., Zajadło J. (red.), Educatio iuris – ars boni et aequi, Gdańsk 2023.

Bator A., Postanalityczna filozofia prawa. Nowe szanse, nowe zagrożenia, „Acta Universitatis Wratislaviensis. Przegląd Prawa i Administracji CII” 2015, nr 3662, s. 21–44.

Chwin S., Miłosz. Interpretacje i świadectwa, Gdańsk 2012.

Czermińska M., Słowo wstępne. Miejsca autobiograficzne Czesława Miłosza [w:] M. Czermińska, K. Szalewska (red.), Czesława Miłosza „północna strona”, Gdańsk 2011.

Dębnicki A., Wstęp [w:] Dzwoneczki nefrytowe w księżycowej poświacie. Wybór wierszy chińskich, z chińskiego przełożył A. Dębnicki, Warszawa 2003.

Franaszek A., Miłosz. Biografia, Kraków 2011.

Franaszek A., Wieczne światło zatrzymanego czasu [w:] J. Gromek (red.), Czesław Miłosz in memoriam, Kraków 2004.

Garnett S., In and Above the Fray: Miłosz as a Political Thinker [w:] J. Zach, K. Jarzyńska (red.), Czesław Miłosz i wiek XXI, Kraków 2022.

Giemza L., „Rzeka, która cierpi”. O poezji Czesława Miłosza, Kraków 2021.

Gorczyńska R., Miłosz Cz., „Podróżny świata”. Rozmowy, Kraków 2002.

Gruszka-Zych B., Jonuškaitė B., Mūsų poetas/Nasz poeta, Vilnius 2012.

Jońca M., Prawo rzymskie. Marginalia, Lublin 2015.

Kamień J., Metodologiczne założenia law in literature jako kierunku filozoficznoprawnego (niepublikowana rozprawa doktorska), Gdańsk 2023.

Kamień J., Zajadło J., Zeidler K. (red.), Prawo i literatura. Parerga, Gdańsk 2019.

Kosińska A., Kim nie był Czesław Miłosz [w:] Zespół Krytyki Politycznej, K. Szroeder-Dowjat (red.), Miłosz. Przewodnik Krytyki Politycznej, Warszawa 2011.

Kosińska A., Rozmowy o Miłoszu, Warszawa 2010.

Kostrzewska-Bednarkiewicz A., W. Stróżewski, Miłość i nicość, Z Władysławem Stróżewskim rozmawia Anna Kostrzewska-Bednarkiewicz, Warszawa 2017.

Lewandowska I., Schody Miłosza w Wilnie – „księga życia poety”, https://kurierwilenski.lt/2016/09/26/schody-milosza-w-wilnie-ksiega-zycia-poety/ [dostęp: 1.11.2023].

Majewski Ł., Wileńska szkoła prawa karnego, „Rocznik SNPL” 2022, t. 22A, s. 73–87.

Mieczkowski R., Z pamięcią o 110. rocznicy urodzin Czesława Miłosza, o 100-leciu urodzin Tymoteusza Karpowicza. Jesienna edycja festiwalu, „Znad Wilii” 2021, nr 4 (88), s. 13–19.

Miłosz Cz., Abecadło Miłosza, Kraków 1997.

Miłosz Cz., Fiut A., Czesława Miłosza autoportret przekorny. Rozmowy przeprowadził Aleksander Fiut, Kraków 1988.

Miłosz Cz., To, Kraków 2000.

Miłosz Cz., Zaczynając od moich ulic, Wrocław 1990.

Polański P. (red.), Jan Brzechwa. Poeta w adwokackiej todze, Warszawa 2022.

Snarski T., Miłosz. Prawnik – poeta – noblista, https://www.youtube.com/watch?v=wKkf-QtP_G8 [dostęp: 9.11.2023].

Snarski T., Miłosz – poeta i prawnik. O zapomnianej tożsamości noblisty i jednym z jego najważniejszych wierszy, https://www.youtube.com/watch?v=hkxImwZEkXw [dostęp: 9.11.2023].

Snarski T., Czesław Miłosz. Poeta i prawnik, czyli o zapomnianej tożsamości noblisty, https://kurierwilenski.lt/2021/10/10/czeslaw-milosz-poeta-i-prawnik-czyli-o-zapomnianej-tozsamosci-noblisty/ [dostęp: 9.11.2023].

Tarkowski M., Wydział Prawa i Nauk Społecznych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie w latach 1919–1939, Gdańsk 2015.

Uchwała Senatu RP z dnia 7 września 2023 r. (Dz.Urz. RP Monitor Polski, 2023.1013 z 14 września 2023 r.).

Wojciechowski M., Dlaczego prawo jest „niedostępne wzruszeniu poety”? Wybrani polscy literaci w gronie studentów prawa – historia rozczarowań, „Rocznik Komparatystyczny” 2022, t. 13, s. 113–130. DOI: https://doi.org/10.18276/rk.2022.13-06

Zach J., Miłosz i poetyka wyznania, Kraków 2002.

Zajadło J., Po co prawnikom filozofia prawa?, Warszawa 2008.

Zajas K., Miłosz i filozofia, Kraków 1997.

Zeidler K., Estetyka prawa, Gdańsk – Warszawa 2018.