O sejmie Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza. Uwagi w związku z pracą Stefanii Ochmann-Staniszewskiej i Zdzisława Staniszewskiego

Abstrakt

Potężne rozmiarami, bogate w treść i inspirujące do dyskusji dzieło wybitnych znawców dziejów polskiego sejmu w XVII w., zasługuje na baczną uwagę historyka prawa, albowiem jego ukazanie się przerwało trwającą od lat ciszę w podejmowaniu „wielkich tematów” z dziejów naszego sejmowania. Autorzy surowo oceniają stan literatury, stwierdzając, że „dotychczasowe rezultaty badań naukowych nad staropolskim parlamentaryzmem cechuje rażąca niewspółmierność między liczbą monografii poszczególnych sejmów (przede wszystkim z epoki Wazów), prac popularnonaukowych i przyczyn karskich, a ewidentnie znikomą liczbą naukowych studiów syntetyzujących wyniki badań szczegółowych”. Podkreślają, że „sytuacja taka powstała wskutek jednostronnego traktowania sejmu przede wszystkim jako areny doraźnej walki i gry politycznej, nie zaś jako głównej instytucji ustrojowej państwa” (t. I, s.7).