Projekt ustawy zasadniczej dla Niemiec. Z prac Konwentu Konstytucyjnego z Herrenchiemsee w 1948 roku

Abstrakt

W obliczu podjęcia przez mocarstwa zachodnie decyzji upoważniającej premierów rządów krajowych z poszczególnych zachodnich stref okupacyjnych do zwołania najpóźniej na dzień 1 września 1948 roku zgromadzenia, którego zadaniem miało być opracowanie aktu regulującego podstawy ustrojowe tworzonego państwa zachodnioniemieckiego, postanowili oni w trakcie konferencji odbywającej się w lipcu tegoż roku na zamku w Niederwald powołać specjalną komisję ekspertów do spraw konstytucyjnych (Sachverständigenausschuss für Verfassungsfragen). Celem jej prac miało być przygotowanie projektu ustawy zasadniczej, który następnie zamierzano przedłożyć w charakterze niewiążących wytycznych członkom Rady Parlamentarnej. W skład tego gremium - rychło okrzykniętego Konwentem Konstytucyjnym (Verfassungskonvent) - weszło 11 przedstawicieli krajów zachodnich stref okupacyjnych (po jednym z każdego) wraz z towarzyszącymi im współpracownikami i licznymi ekspertami oraz dysponujący jedynie głosem doradczym reprezentant Berlina. W przeważającej mierze byli to krajowi ministrowie spraw wewnętrznych oraz sprawiedliwości, a także wysocy rangą urzędnicy tych resortów. Jakkolwiek w większości byli oni powiązani z określonymi siłami politycznymi (5 członków komisji należało do SPD, 4 do CDU/CSU, a jeden do FDP), to nie brakowało bynajmniej w jej łonie nie związanych formalnie z żadną z nich ekspertów i urzędników. Dodajmy, że kilku z zasiadających w Konwencie delegatów uczestniczyło potem aktywnie w pracach bońskiej konstytuanty.