Wątki psychologiczne w doktrynie politycznej Tomasza Hobbesa. Próba reinterpretacji

Abstrakt

W przypomnianym za sprawą M. Foucaulta eseju Co to jest Oświecenie, Kant utożsamia indywidualną dojrzałość, czy też – by pozostać wiernym słowom samego autora – wyjście ze stanu małoletności, z odważnym posługiwaniem się własnym rozumem i działaniem zgodnym z jego nakazami. Taka definicja większości z nas przemawia do wyobraźni. Szacunek dla rozumu towarzyszy nam od czasów Sokratesa i Platona, a kartezjańskie cogito ergo sum ma znaczenie nie tylko filozoficzne. Myślę, więc jestem. W całkiem konkretnym sensie: mam prawo robić to, co robię, należy liczyć się z moimi argumentami, przekonaniami, wiedzą; zarówno w życiu rodzinnym, jak społecznym i politycznym.