Problem chuligaństwa w orzecznictwie karno-administracyjnym w Polsce Ludowej (1952-1989)

Abstrakt

W połowie lat pięćdziesiątych XX w., w wyniku inspirowanej przez władze Polski Ludowej akcji propagandowej środków masowego przekazu, zjawisko tzw. chuligaństwa zostało uznane za ważny problem społeczny. Pozostanie nim przez cały okres rządów Władysława Gomułki, stanowiąc obok walki z Kościołem katolickim jeden z kanonów wyznaczających aktualne kierunki polityki wewnętrznej państwa. Zamieszczane na łamach prasy polemiczne artykuły oraz inicjowane przez władze społeczne debaty i konsultacje wskazywały na chuligaństwo jako „masowe, groźne społecznie zjawisko". Podkreślano przy tym szereg negatywnych skutków chuligaństwa, gdyż było to zjawisko „godzące w porządek publiczny, rozkładające dyscyplinę społeczną, naruszające zasady współżycia między miedzy ludźmi, godzące w prawo każdego obywatela do spokoju i bezpieczeństwa osobistego".