Zgromadzenie Reprezentantów Wolnego Miasta Krakowa

Abstrakt

I. Wprowadzenie. II. Struktura i kompetencje Zgromadzenia. III. Praktyka, parlamentarna. IV. Zamiast konkluzji.

Wolne Miasto Kraków, zwane także Rzeczpospolitą Krakowską zostało utworzone na kongresie wiedeńskim w wyniku targów dyplomatycznych, głównie między Austrią a Rosją. Tak zwany traktat dodatkowy, zawarty przez oba te mocarstwa oraz przez Prusy dnia 3 maja 1815 — jakby na urągowisko w 24 rocznicę Ustawy Rządowej z roku 1791 — tworzył wolne, niepodległe i ściśle neutralne miasto Kraków z okręgiem pod opieką (sur la protection)2 wysokich umawiających się stron. Wydane w załączeniu do tego aktu zasady konstytucji krakowskiej krainy przewidywały3, że będzie ona miała ustrój republikański, z kilkuosobowym Senatem jako władzą wykonawczą, działającą pod kierunkiem prezesa, Zgromadzeniem Reprezentantów jako legislatywą oraz z niezawisłym sądownictwem. Zasady te rozwinęła, działająca w latach 1815-1818, Komisja Organizacyjna. Rezultatem jej prac była konstytucja z 11 września 1818, zwana rozwiniętą. Ta ustawa zasadnicza WM Krakowa obowiązywała aż do roku 1833.