Dzierżenie dóbr królewskich iure emphiteutico w XVII wieku

Abstrakt

Emfiteuza była w epoce feudalnej pojęciem trudno podlegającym definicji. Używano go na określenie stanów (stosunków) prawnych nieraz znacznie różniących się od klasycznej emfiteuzy rzymskiej. W Polsce pod dzierżeniem iure emphiteutico rozumiano różne formy dzierżenia ziemi przez chłopów, jak własność podległą czy dzierżawę wieczystą lub tylko długoterminową chłopów na Żuławach i osadników olęderskich.

[...]

Emfiteutyczne użytkowanie dóbr królewskich w XVII w. było w dotychczasowej literaturze jedynie wzmiankowane 5 przy omawianiu reformy emfiteutycznej z 1775 r. jako zjawisko analogiczne, o niewielkim znaczeniu i rozmiarach. W prezentowanym szkicu celem autora jest przedstawienie rozmiarów tego zjawiska oraz analiza jego treści prawnej i faktycznej.