Abstrakt
Od listopada 1918 r. nowo organizowane więziennictwo polskie za jedno z podstawowych zadań uznało maksymalne zatrudnianie więźniów. Ekonomiczny aspekt tego procesu uzasadniano koniecznością zapewnienia zakładom więziennym środków materialnych i żywności. Starano się zatem uruchamiać i wykorzystywać pozostawioną przez zaborców bazę produkcyjną i usługową, a także wykorzystywać należącą do większości więzień ziemię, ogrody i sady, aby czerpać stamtąd jak najwięcej artykułów żywnościowych. Przykładem takiej jednostki byłop podpoznańskie Mrowino.Licencja
PRACE PUBLIKOWANE W CZASOPIŚMIE DOSTĘPNE SĄ NA LICENCJI CREATIVE COMMONS:
do 2020 r. 
od 2021 r. 
od 2023 r. 
© Copyright by Wydział Prawa i Administracji UAM w Poznaniu