Keywords
codification of the infraction law
Minister of Internal Affairs
alternative sentence of imprisonment
boards adjudicating on infractions
How to Cite
Number of views: 363
Number of downloads: 230
Abstract
The complex codification of the infraction law of the Polish People’s Republic of 1971 contained not only the solutions which were created with the aim of severely punishing the perpetrators of the most serious infractions but also the institutions which made it possible to conduct a liberal criminal policy. However, the practice of employing the codification aimed to gradually make repressions more severe by placing the boards adjudicating on infractions within the structures of the Ministry of Internal Affairs. The adjudicating boards were supervised by the Minister of Internal Affairs, who treated the infraction law as a method of persecuting political opponents as well as repressing the remainder of the society. In order to carry out the Minister’s guidelines, the boards meted out such punishments as prison and high fines not only to the perpetrators of infractions which were political in character but also to the perpetrators of numerous infractions against public order. The basic instrument of the criminal policy of repression was the institution of the alternative sentence of imprisonment which, contrary to the punishment of prison, was not subject to judicial review in the 1980s. High fines which could be substituted for the alternative sentence of imprisonment were adjudicated in the form of accelerated proceedings, and they were characterized by immediate enforceability. The repressive character of adjudication, which was characteristic of the Polish People’s Republic, was eased as a result of the political reform of 1990 which was carried out after the fall of the communist system in Poland. The placement of the adjudicating boards within the structure of the Ministry of Justice in conjunction with the abolishment of the institution of guidelines concerning the policy of judicial decisions created the conditions to conduct a liberal criminal policy in the 90s.
References
Akty prawne
Dekret z dnia 12 grudnia 1981 r. o postępowaniach szczególnych w sprawach o przestępstwa i wykroczenia w czasie obowiązywania stanu wojennego (Dz. U. nr 29, poz. 156).
Dekret z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym (Dz. U. Nr 29, poz. 154).
Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 stycznia 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy – Kodeks wykroczeń (Dz. U. poz. 281).
Ustawa z dnia 2 grudnia 1958 r. o zmianie ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o orzecznictwie karno-administracyjnym (Dz.U. Nr 77, poz. 396).
Ustawa z dnia 29 grudnia 1982 r. o zmianie ustaw: o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń oraz Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 45, poz. 291).
Ustawa z dnia 10 maja 1985 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz. U. Nr 23, poz. 100).
Ustawa z dnia 24 października 1986 r. o zmianie niektórych przepisów prawa o wykroczeniach (Dz. U. Nr 39, poz. 193).
Ustawa z dnia 29 maja 1989 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego, prawa o wykroczeniach i innych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 180).
Ustawa z dnia 8 czerwca 1990 r. o zmianie ustaw: Kodeks postępowania karnego, Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń i Kodeks pracy (Dz. U. Nr 43, poz. 251).
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553).
Ustawa z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń, ustawy – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy – Kodeks pracy i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 113, poz. 717).
Ustawa z dnia z dnia 24 sierpnia 2001 r. (Dz. U. Nr 106, poz. 1148).
Literatura
Bafia J., Jeszcze raz o czynach przepołowionych – artykuł polemiczny, „Zagadnienia Wykroczeń” 1988, nr 6.
Brodzki J., Optymizm uzasadniony, „Zagadnienia Karno-Administracyjne” 1971, nr 4–5.
Daniluk P. (red.), Reforma prawa wykroczeń, t. 2, Warszawa 2020.
Gałaj M., Sałajczyk D., Pawłowska A., Kara aresztu w praktyce orzecznictwa kolegiów, „Zagadnienia Wykroczeń” 1977, nr 3.
Grzegorczyk T. (red.), Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, Warszawa 2012.
Gubiński A., Wokół problemów nowej kodyfikacji, „Zagadnienia Wykroczeń” 1972, nr 2.
Jakubowska-Hara J., Grzywna w polskim prawie wykroczeń. Model ustawowy i praktyka, Warszawa 2004.
Kolegia ds. wykroczeń w PRL Rozwiązania ustawowe i praktyka, Kraków – Warszawa 1987.
Lewiński J., Kształtowanie polityki karnej przez organy nadzoru, „Zagadnienia Wykroczeń” 1978, nr 2.
Lewiński J., Orzecznictwo kolegiów do spraw wykroczeń w 1982 r., „Zagadnienia Wykroczeń” 1983, nr 2.
Lewiński J., Orzecznictwo kolegiów do spraw wykroczeń w 1983 r., „Zagadnienia Wykroczeń” 1984, nr 2.
Lewiński J., Prawo o wykroczeniach, „Prawo i Życie” 1970, nr 12.
Lewiński J., Rejonowe kolegia do spraw wykroczeń, „Zagadnienia Wykroczeń”1983, nr 1.
Lewiński J., Surowe kary za wykroczenia, „Zagadnienia Wykroczeń”1985, nr 6.
Lewiński J., Wdrażanie w życie wytycznych Ministra Spraw Wewnętrznych z 15 listopada 1984 r. co do polityki orzecznictwa w sprawach o wykroczenia, „Zagadnienia Wykroczeń” 1985, nr 1.
Lewiński J., Zaostrzenie odpowiedzialności za wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji, „Zagadnienia Wykroczeń” 1985, nr 3.
Łysko M., Działalność kolegiów do spraw wykroczeń w okresie obowiązywania stanu wojennego, „Studia Prawno-Ekonomiczne” 2019, t. CXII.
Łysko M., Kształtowanie polityki karnej w sprawach o wykroczenia przez aparat administracji Polski Ludowej [w:] T. Bykowa, A. Górak, J, Legieć (red.), Dzieje biurokracji, t. VIII, Lublin 2018.
Łysko M., Kształtowanie się ustroju kolegiów orzekających w Polsce Ludowej, „Czasopismo Prawno-Historyczne” 2012, t. LXIV, z. 2.
Łysko M., Prace nad kodyfikacją materialnego prawa wykroczeń w Polsce Ludowej, Białystok 2016.
Łysko M., Prawo wykroczeń Polski Ludowej, Białystok 2020.
Nowe ustawy o wykroczeniach – narzędziem ochrony porządku publicznego i dyscypliny społecznej, „Zagadnienia Karno-Administracyjne” 1971, nr 3.
Prawo o wykroczeniach. Projekt, Warszawa 1970.
Radecki W., System kar i innych środków oddziaływania w prawie wykroczeń, „Służba MO”, 1977, nr 6.
Rogowski E., Ostrzej zwalczać społeczną plagę alkoholizmu (Wokół doniosłej uchwały Rady Ministrów), „Zagadnienia Wykroczeń” 1972, nr 2.
Siarkiewicz K., Kształtowanie się ustroju kolegiów, „Zagadnienia Wykroczeń” 1977, nr 4–5.
Siarkiewicz K., Trzeci etap reformy terenowych organów władzy i administracji państwowej w PRL, „Państwo i Prawo” 1975, nr 6.
Smereczański J., Kodyfikacja prawa o wykroczeniach, „Gazeta Sądowa i Penitencjarna” 1970, nr 13.
Smereczański J., Nowelizacja prawa o wykroczeniach, „Zagadnienia Wykroczeń” 1985, nr 3.
Szumski J., Główne kierunki polityki karnej realizowane przez kolegia do spraw wykroczeń w latach 1972–1989, „Archiwum Kryminologii” 1993, t. XIX.
Szumski J., Kolegia d/s wykroczeń. Główne tendencje polityki karnej, „Gazeta Prawnicza” 1988, nr 1.
Szumski J., O potrzebie nowego uregulowania instytucji kary zastępczej za niewykonaną grzywnę w prawie wykroczeń, „Palestra” 1988, nr 4.
Szumski J., Środki karne stosowane wobec sprawców wykroczeń [w:] J. Skupiński (red.), Problemy recydywy i drobnej przestępczości w prawie Polski i RFN, Wrocław 1984.
Szumski J., Środki penalne w polskim prawie wykroczeń na tle doświadczeń praktyki, Lublin 1995.
Tezy wystąpienia Ministra Spraw Wewnętrznych Kazimierza Świtały, „Zagadnienia Karno-Administracyjne” 1970, nr 2.
Wytyczne Ministra Spraw Wewnętrznych co do polityki orzecznictwa w sprawach o wykroczenia, „Zagadnienia Wykroczeń” 1973, nr 4–5.
Wytyczne Ministra Spraw Wewnętrznych co do polityki orzecznictwa w sprawach o wykroczenia drogowe, „Zagadnienia Wykroczeń” 1976, nr 1.
Wytyczne Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 listopada 1984 r. co do polityki orzecznictwa w sprawach o wykroczenia, „Zagadnienia Wykroczeń” 1984, nr 6.
License
Copyright (c) 2022 Marcin Łysko
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.