Koncepcje stosunków wyznaniowych w postulatach konstytucyjnych Kościołów i organizacji laickich

Abstract

Regulacja stosunków między państwem a Kociołem stanowiła w trakcie prac konstytucyjnych w latach 1989-1997 jeden z głównych dylematów ustrojowych. Wskazywało to na trudności w określeniu funkcji Kociołów i związków wyznaniowych w polskim życiu publicznym po roku 1989. Zwłaszcza Kościół katolicki okazał się w III RP, poza partiami politycznymi i związkami zawodowymi, bodaj najpoważniejszą grupą politycznego nacisku. Wyrazem uznania społecznej i politycznej roli Kociołów stał się ich udział w pracach konstytucyjnych. W latach 1989-1997 wspólnoty religijne i światopoglądowe uczestniczyły w procesie ustrojodawczym w stopniu bezprecedensowym w historii polskiego konstytucjonalizmu. świadczyło to tyle o oryginalności, ile o pewnym wynaturzeniu polskiego systemu politycznego, w którym istotną rolę odgrywały podmioty niepoddające się okresowej, demokratycznej weryfikacji wyborcze kościołów i organizacji laickich.