Socjologia prawa karnego, której nie było. Uwagi wokół książki Profesora Stanisława Stommy, która nigdy się nie ukazała

Abstract

Biografia Profesora Stanisława Stommy (1908-2005), wybitnego prawnika, działacza katolickiego i publicysty, stanowi jedną z najjaśniejszych kart współczesnej historii Polski. Znany był przede wszystkim jako członek katolickiego Koła Poselskiego „Znak", jedynej opozycyjnej siły w Sejmie PRL. W 1968 r. wraz z czterema innymi posłami tego koła stanął w obronie represjonowanych studentów Uniwersytetu Warszawskiego, składając do prezydium Sejmu interpelację adresowaną do premiera Józefa Cyrankiewicza. W 1976 r. był jedynym posłem, który nie poparł zapisu w Konstytucji o PZPR jako przewodniej sile narodu, a także o przyjaźni ze Związkiem Radzieckim. Do dziś zdjęcie Profesora samotnie siedzącego wśród jednomyślnych posłów, stanowi podręcznikową ilustrację obywatelskiego nieposłuszeństwa. Przed wojną pisał w „Głosie Narodu" - piśmie wydawanym przez arcybiskupstwo krakowskie, a po wojnie w „Tygodniku Powszechnym" i miesięczniku „Znak", którego był współzałożycielem i redaktorem naczelnym. Kim był Stomma dla władz PRL, świadczy choćby fakt, że w 1953 r. władza zaproponowała utrzymanie „Tygodnika Powszechnego" pod warunkiem wszelako pozbycia się z redakcji Jerzego Turowicza i Stanisława Stommy.