Od początku historii kina, tysiące filmów zostało zakazanych lub ich dystrybucja została ograniczona. Agencje rządowe i prywatne firmy ograniczają dostęp do treści audiowizualnych prezentujących postawy, które widz może uznać za atrakcyjne i warte naśladownictwa, niezależnie od tego, czy dotyczą seksu, narkotyków, przemocy czy kwestii politycznych. Kryteria cenzury różnią się w zależności od miejsca i czasu, a w niektórych wypadkach pozostają nieprzejrzyste dla opinii publicznej. Jak wiadomo, reżimy autorytarne wykorzystują cenzurę do filtrowania informacji w celu umocnienia swoich rządów. Nowym zjawiskiem związanym z debatą nad wolnością sfery publicznej jest zaś „cancel culture”. Dziś cenzura jest najczęściej przedsięwzięciem zbiorowym – zaangażowane są w nią osoby prywatne i organizacje społeczne. Politycy w wielu krajach coraz częściej twierdzą, że firmy zajmujące się mediami cyfrowymi muszą szybciej reagować na zgłoszenia treści uznawanych za obraźliwe. Co więcej, znaczna część usuwanych treści jest wykrywana przez algorytmy, bez konieczności wcześniejszego zgłaszania ich przez użytkowników. Nie jest jednak wciąż jasne, w jakim stopniu zjawiska te zmieniają relacje władzy między państwem, prywatnymi firmami i obywatelami.
Potencjalne tematy warte podjęcia (w perspektywie historycznej bądź współczesnej, teoretycznej lub empirycznej):
-
dokumenty filmowców i przemysłu filmowego jako dowód autocenzury;
-
organizacja i codzienne życie instytucji cenzury;
-
cenzura na etapie pisania scenariusza i developmentu;
-
filmy nieodpowiednie dla młodzieży i klasyfikacja wiekowa;
-
geograficzny zasięg cenzury: globalny, krajowy, regionalny i lokalny;
-
wrażliwi (nadwrażliwi?) odbiorcy;
-
algorytmy i sztuczna inteligencja w służbie cenzury mediów;
Potencjalnych autorów zachęcamy do przesłania propozycji artykułu (abstrakt nie dłuższy niż 400 słów, wraz z bibliografią obejmującą maksymalnie 5 pozycji i krótką notą biograficzną o długości 100 słów) do 25 sierpnia 2023 r. na adres redaktora numeru, dr hab. Konrada Klejsy, na adres konrad.klejsa@uni.lodz.pl.
Wszelkie pytania należy kierować na ten sam adres e-mail. Prosimy o przesłanie propozycji jako załącznika i wpisanie "Censorship" w temacie wiadomości e-mail. Wszyscy, który przesłali propozycję tekstu zostaną poinformowani o decyzji (zaproszeniu do tomu, bądź nie) do 7 września 2023 r.
W przypadku otrzymania zaproszenia do przesłania pełnego artykułu, termin jego złożenia upływa 30 stycznia 2024 roku.
Artykuły powinny mieć długość 20000 - 40000 znaków ze spacjami (w tym przypisy i bibliografia, ale z wyłączeniem metadanych) i nie mogą być rozpatrywane przez żadne inne czasopismo lub publikację.
Chociaż czasopismo zapewnia podstawową korektę, autorzy, których językiem ojczystym jest inny język niż angielski, powinni zlecić korektę swojego artykułu akademickiemu native speakerowi języka angielskiego.
Wszystkie nadesłane artykuły, które spełniają wytyczne redakcyjne, będą recenzowane anonimowo przez dwóch recenzentów.
Harmonogram:
Termin nadsyłania abstraktów: 25 sierpnia 2023 r.
Ogłoszenie decyzji w sprawie abstraktów: 7 września 2023
Nadsyłanie pełnych artykułów: 30 stycznia 2024
Recenzja wydawnicza: 31 maja 2024
Ostateczny termin nadsyłania korekt: 30 lipca 2024
Planowana publikacja: listopad 2024 r.
"Images. International Journal of Film, Performing Arts and Audiovisual Communication" jest recenzowanym czasopismem naukowym, wydawanym przez Uniwersytet Adama Mickiewicza od 2003 roku.
Najnowsze wydania: "Film Distribution and Audiences", "Waste in Films / Waste after Films". Czasopismo jest indeksowane w bazie Scopus i zapewnia natychmiastowy, otwarty dostęp do swoich treści. Nie ma opłat za publikację artykułu; autorzy nie otrzymują honorarium.
Autorzy zachowują prawo do udostępniania i rozpowszechniania swoich prac na zasadach Creative Commons. Więcej informacji można znaleźć w wytycznych dla autorów na stronie pisma.