Nr 4 (1992)

OD REDAKCJI

W niniejszym numerze Neofilologa, oprócz materiałów informujących o działalności Towarzystwa zamieszczamy dalszy ciąg referatów wygłoszonych na konferencji katowickiej (5-7 kwiecień 1991 r.). H. Komorowska analizuje tzw. metody niekonwencjonalne w nauczaniu języków obcych i ukazuje ich pewne cechy wspólne, a także wyciąga wnioski dla nauczania szkolnego. T. Siek-Piskozub wskazuje na funkcje jakie mogą pełnić gry i zabawy językowe w procesie nauczania i uczenia się. W. Wilczyńska zajmuje się modelami odbioru mowy obcojęzycznej i ich przydatnością dla szkolnego nauczania, natomiast K. Myczko koncentruje się na kryteriach doboru tekstów audialnych. K. Chomicz-Jung wykazuje jak można wykorzystać metajęzykową normę glottodydaktyczną w celu łatwiejszego przyswojenia zjawisk fonetycznych. R. Salmeri dzieli się swoimi refleksjami na temat metodologii nauczania języka włoskiego jako obcego. A. Garstecka omawia zastosowany przez siebie innowacyjny sposób przeprowadzania egzaminu końcowego po pięciu latach nauczania lektoratowego. Natomiast P. Płusa wskazuje na różne formy doskonalenia zawodowego dostępne nauczycielom języka francuskiego.

W części informacyjnej po sprawozdaniu z kongresu FIPLV zamieszczono, uchwaloną w Pradze w 400 rocznicę urodzin Jana Amosa Komeńskiego, Kartę Podstawowych Językowych Praw Człowieka.