Schlagworte
innowacje pedagogiczne
pseudoinnowacje
„faryzeusze innowacji”
Zitationsvorschlag
Abstract
The purpose of this paper is to indicate an ambiguous understanding of the notion of innovation in education and misunderstandings connected with it. It also involves a critical analysis of the main sources of difficulty in choosing and executing pedagogical innovations, as well as encourages reflection on and mobilisation for self-preparedness to make changes in the profession. This paper will discuss arguments confirming the necessity of innovative actions in education. Examples of actual innovative actions and ostensible actions/pseudo-innovations will be given, characteristics of innovators and “Pharisees of innovation” will be presented. This paper will also demonstrate the possibilities of organising pedagogical innovations efficiently, and the possible support for innovative teachers, leading to the increase in the efficiency of their actions.
Literaturhinweise
Brzeziński M. (2009), Organizacja kreatywna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Drozdowski R. i in. (2010),Wspieranie postaw proinnowacyjnych przez wzmacnianie kreatywności. Warszawa: Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości.
Dudzikowa M. (2013), Użyteczność pojęcia działań pozornych jako kategorii analitycznej. Egzemplifikacje z obszaru edukacji (i nie tylko) (w) Dudzikowa M.,
Knasiecka-Falbierska K. (red.), Sprawcy i/lub ofiary działań pozornych w edukacji szkolnej. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, s. 28-82.
Jastrzębska E. (2013), Przygotowanie do twórczości pedagogicznej w kształceniu wstępnym nauczycieli języków obcych (w) „Neofilolog”, nr 40/2, s. 319-332.
Komorowska H. (2015), Rola nauczyciela, mity i slogany a rzeczywistość (w) „Neofilolog”, nr 45/2, s. 143-155.
Kotarba-Kańczugowska M. (2009), Innowacje pedagogiczne w międzynarodowych raportach edukacyjnych. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie ŻAK.
Kwiatkowska H. (2005), Tożsamość nauczycieli. Między anomią i autonomią. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Kwiatkowska H. (2008), Pedeutologia. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Kwiatkowski S. (1990), Społeczeństwo innowacyjne. Warszawa: PWN.
Łobocki M. (2000), Metody i techniki badań pedagogicznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Pietrasiński Z. (1971), Ogólne i psychologiczne zagadnienia innowacji. Warszawa: PWN.
Przyborowska B. (2013), Pedagogika innowacyjności – między teorią a praktyką. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Puślecki W. (1992), Kompetencje innowacyjne nauczycieli – wymogi programowe i stan faktyczny (w) Schulz R. (red), Kształcenie dla innowacji pedagogicznych. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, s. 33-39.
Rusakowska D. (1995), W stronę edukacyjnego dyskursu nowoczesności. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.
Smak E. (2014), Innowatyka w edukacji. Opole: Wydawnictwo Nowik.
Śliwerski B. (1998), Jak zmieniać szkołę? Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, s. 139-148.
Śliwerski B. (2013), Pozory sprawstwa reform oświatowych w III RP (w) Dudzikowa M., Knasiecka-Falbierska K. (red.), Sprawcy i/lub ofiary działań pozornych w edukacji szkolnej. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, s. 103-130.
Śliwerski B. (2017a), Dydaktycy przedmiotowi. Online: http://sliwerski-pedagog.blogspot.com/2017/06/dydaktycy-przedmiotowi.html [DW 6.06.2017].
Śliwerski B. (2017b), Kto nie z MEN, ten nie ten. Online: sliwerski-pedagog.blogspot.com/2017/05/ [DW 28.05.2017].
Zawadzka-Bartnik E. (2015), Czego powinniśmy uczyć a czego uczymy – rozważania o edukacyjnych złudzeniach (w) „Neofilolog”, nr 44/2, s. 139-153.
Lizenz
Copyright (c) 2018 Elżbieta Zawadzka-Bartnik
Dieses Werk steht unter der Lizenz Creative Commons Namensnennung - Keine Bearbeitungen 4.0 International.
Autoren:
Die Autoren der zur Veröffentlichung in der Zeitschrift Neofilolog angenommenen Texte sind verpflichtet, den Vertrag über die Erteilung einer kostenlosen Lizenz für die Werke mit der Verpflichtung zur Erteilung einer Sublizenz CC auszufüllen, zu unterzeichnen und an die Adresse der Redaktion zurückzusenden.
Gemäß Vertrag erteilen die Autoren auf die in der Zeitschrift Neofilolog veröffentlichten Texte der Adam-Mickiewicz-Universität in Poznań eine nicht exklusive und kostenlose Lizenz und erlauben die Verwendung der Sublizenz Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Die Autoren behalten das Recht zur weiteren freien Verfügung über das Werk.
Benutzer:
Interessierte Onlinebenutzer dürfen die seit 2017 veröffentlichten Werke unter folgenden Bedingungen nutzen:
- Anerkennung der Urheberschaft - die Verpflichtung, zusammen mit dem verbreiteten Werk Informationen über die Urheberschaft, den Titel, die Quelle (Links zum Originalwerk, DOI) und die Lizenz selbst bereitzustellen;
- ohne Schaffung abgeleiteter Werke - das Werk muss in seiner ursprünglichen Form erhalten bleiben, ohne Zustimmung des Autors dürfen keine Studien, beispielsweise Übersetzungen, verbreitet werden.
Die Urheberrechte aller veröffentlichen Texte sind vorbehalten.
Sonstige:
Die Adam-Mickiewicz-Universität in Poznań behält das Recht auf die Zeitschrift als Gesamtheit (Layout, Grafik, Titel, Umschlagsprojekt, Logo usw.).