Schlagworte
uczeń dyslektyczny
indywidualny styl uczenia się
strategie uczenia się
Zitationsvorschlag
Abstract
The aim of the article is to indicate the correlations between an individual learning style of a dyslectic child and their preferred strategies. The first part of the article discusses the developmental dyslexia which is considered to be the reflection of individual learning differences. The second part presents the portrait of a dyslectic student with particular emphasis put on their individual learning style and applied strategies. The final part of the text includes an attempt to indicate practical implications in the context of shaping autonomous attitudes of students with developmental dyslexia.
Literaturhinweise
Bauman, T. 2001: „Strategie jakościowe w badaniach pedagogicznych”. (w) Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. (red. T. Pilch i T. Bauman). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, str. 267-357.
Bogdanowicz, M. 1994. O dysleksji, czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniu – odpowiedzi na pytania rodziców i nauczycieli. Lubin: LINEA.
Bogdanowicz, M. 2012: „Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się w reformującej się szkole”. (w) Trudności w czytaniu i pisaniu – rozważania teoretyczne i praktyczne. (red. I. Pietras). Warszawa: Difin, str. 42-70.
Drwal, R. Ł. 1979. „Opracowanie kwestionariusza Delta do pomiaru poczucia kontroli”. Studia Psychologiczne, XVIII(1): 67-83.
DSM-IV. 2000. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. Washington.
Dyrda, J. 2004. Style uczenia się dzieci dyslektycznych a wymagania poznawcze szkoły. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
ICD-10. 2002. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja dziesiąta. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. Wyd. 2. Kraków – Warszawa.
Jaworska, M. 2015. „Indywidualne style uczenia się uczniów z dysleksją a nauczanie języka obcego w szkole ogólnodostępnej”. Prace Językoznawcze, XVII(3): 55-70.
Komorowska, H. 1989. „Metody ilościowe a metody jakościowe w badaniach pedagogicznych”. Edukacja, 3: 14-30.
Komorowska, H. 2002. Metodyka nauczania języków obcych. Warszawa: Fraszka Edukacyjna.
Lesiak-Bielawska, E. 2007. „Styl uczenia się i jego praktyczne implikacje dla dydaktyki języków obcych”. Języki Obce w Szkole, 1: 28-39.
Linksman, R. 2000. W jaki sposób szybko się uczyć. Warszawa: Świat Książki.
Nosal, C. 2000. „Różnice indywidualne w stylach uczenia się i myślenia”. Przegląd Psychologiczny, 43(4): 469-480.
Łobocki, M. 2006. Metody i techniki badań pedagogicznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Oxford, R. L. 1990. Language learning strategies: What every teacher should know. New York: Newbury House.
Oxford, R. L. 2002: „Language learning strategies in a nutshell: update and ESL suggestions”. (w) Methodology in Language Teaching. (red. J. C. Richards i W. A. Renandya). Cambridge: Cambridge University Press, str. 124-132.
Pawlak, M. 2008: „Autonomia w nauce języka angielskiego w liceum – diagnoza, analiza, wnioski”. (w) Autonomia w nauce języka obcego – co osiągnęliśmy i dokąd zmierzamy. (red. M. Pawlak). Poznań – Kalisz – Konin: Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, str. 137-157.
Rose, C., i M. Taraszkiewicz. 2010. Atlas efektywnego uczenia (się). Warszawa: Transfer Learning Solutions.
Wilczyńska, W. 1999. Uczyć się czy być nauczanym. O autonomii w przyswajaniu języka obcego. Warszawa – Poznań: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Wilczyńska, W. i A. Michońska-Stadnik. 2010. Metodologia badań w glottodydaktyce. Wprowadzenie. Kraków: Wydawnictwo Avalon.
Wszeborowska-Lipińska, B. 1997. „Dysleksja a zdolność i style uczenia się”. Psychologia Wychowawcza, 4: 314-330.
Netografia
Nyckowska, I. 2006. „Samoocena ucznia w uczeniu się języków obcych w klasie maturalnej”. [online: http://www.ptde.org/file.php/1/Archiwum/XII/Samoocena _ucznia_w_uczeniu_si_.pdf; DW 30.08.2015].
Lizenz
Copyright (c) 2018 Mariola Jaworska
Dieses Werk steht unter der Lizenz Creative Commons Namensnennung - Keine Bearbeitungen 4.0 International.
Autoren:
Die Autoren der zur Veröffentlichung in der Zeitschrift Neofilolog angenommenen Texte sind verpflichtet, den Vertrag über die Erteilung einer kostenlosen Lizenz für die Werke mit der Verpflichtung zur Erteilung einer Sublizenz CC auszufüllen, zu unterzeichnen und an die Adresse der Redaktion zurückzusenden.
Gemäß Vertrag erteilen die Autoren auf die in der Zeitschrift Neofilolog veröffentlichten Texte der Adam-Mickiewicz-Universität in Poznań eine nicht exklusive und kostenlose Lizenz und erlauben die Verwendung der Sublizenz Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Die Autoren behalten das Recht zur weiteren freien Verfügung über das Werk.
Benutzer:
Interessierte Onlinebenutzer dürfen die seit 2017 veröffentlichten Werke unter folgenden Bedingungen nutzen:
- Anerkennung der Urheberschaft - die Verpflichtung, zusammen mit dem verbreiteten Werk Informationen über die Urheberschaft, den Titel, die Quelle (Links zum Originalwerk, DOI) und die Lizenz selbst bereitzustellen;
- ohne Schaffung abgeleiteter Werke - das Werk muss in seiner ursprünglichen Form erhalten bleiben, ohne Zustimmung des Autors dürfen keine Studien, beispielsweise Übersetzungen, verbreitet werden.
Die Urheberrechte aller veröffentlichen Texte sind vorbehalten.
Sonstige:
Die Adam-Mickiewicz-Universität in Poznań behält das Recht auf die Zeitschrift als Gesamtheit (Layout, Grafik, Titel, Umschlagsprojekt, Logo usw.).