Pisemna autonarracja w badaniu różnic indywidualnych w glottodydaktyce
PDF (Język Polski)

Mots-clés

badanie jakościowe
autonarracja
savoir-être

Comment citer

Smuk, M. (2017). Pisemna autonarracja w badaniu różnic indywidualnych w glottodydaktyce. Neofilolog, (48/1), 41–54. https://doi.org/10.14746/n.2017.48.1.03

Résumé

In general terms, this article presents the practical aspects of narrative forms in research on the process of foreign language learning and teaching. In detail, its purpose is to describe the written auto-narration inquiry concerning the impact of individual factors (savoir-être) in the course of language learning. The article contains a description of the object, the purpose as well as the opinions and feelings of the respondents on the practical implementation of their auto-narrative inquiries.

https://doi.org/10.14746/n.2017.48.1.03
PDF (Język Polski)

Références

Biernacka-Licznar, K. 2013. „Narracyjne studium życia na przykładzie studentów Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego”. Italica Wratislaviensia, 4 – Nauczanie języka i literatury w Polsce i we Włoszech: 9-27.

Bluck, S. i T. Habermas. 2000. „The Life Story Schema”. Motivation and Emotion, 24: 121-147.

Bourdieu, P. 1986. „L’illusion biographique”. Actes de la recherche en sciences sociales, 62-63 – L’illusion biographique: 69-72.

Burzyńska, A. 2004. „Kariera narracji. O zwrocie narratywistycznym w humanistyce”. Teksty Drugie, 1-2: 43-64.

Byram, M., Barrett, M., Ipgrave, J., Jackson, R. i M. C. Méndez Garcia. 2011. Autobiografia spotkań międzykulturowych. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Cosnier, J. 2015. Psychologie des émotions et des sentiments [online: http://icar.univlyon2.fr/membres/jcosnier/Emotions_et_sentiments.pdf; DW 7.12.2016].

Góralski, A. (red.). 2009. Metody badań pedagogicznych w zarysie. Warszawa: Wydawnictwo Universitas Rediviva, wyd. 4.

Hamon, P. 1975. „Clausules”. Poétique, 24: 495-526.

Kline, P. 2000. „Testy osobowości”. (w) Psychologia różnic indywidualnych. (red. S. E. Hampson i A. M. Colman). Poznań: Zysk i S-ka, str. 108-133.

Kreutz, M. 1962. Metody współczesnej psychologii. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych.

Lungo, A. (del). 1993. „Pour une poétique de l’ incipit”. Poétique, 94: 131-151.

Łobocki, M. 2006. Metody i techniki badań pedagogicznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Orofiamma, R. 2008. „Les figures du sujet dans le récit de vie”. Informations sociales, 145: 68-81.

Pawlak, M., Bartczak, E., Lis, Z. i I. Marciniak. 2006. Europejskie portfolio językowe dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych i studentów. Warszawa: Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli.

Ricoeur, P. 1985. Temps et récit, tom 3: Le temps raconté. Paris: Le Seuil.

Ricoeur, P. 1990. Soi-même comme un autre. L’ordre philosophique. Paris: Le Seuil.

Rubacha, K. 2008. Metodologia badań nad edukacją. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Schütze, F. 1975. Sprache soziologisch gesehen. München: Fink.

Smuk, M. 2014a. „Savoir-être: wyzwanie epistemologiczne”. (w) Refleksja w uczeniu się i nauczaniu języków obcych. Acta Universitatis Wratislaviensis. (red. M. Baran-Łucarz). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, str. 281-292.

Smuk, M. 2014b. „Le savoir-être de l’apprenant au service du processus d’autonomisation”. (w) Synergies Chine 9/2014. Autonomie dans l’apprentissage des langues et apprentissage de l’autonomie. (red. F. Rong i P. Mogentale). Sylvains-les-Moulins – Beijing/Pékin: Éditions GERFLINT – Université des Langues étrangères de Beijing, str. 41-51.

Smuk, M. 2014c. „Le savoir-être des deux sexes face à l’apprentissage des langues: entre binarité et continuum”. (w) SOCLES Revue de SOCiolinguistique et de sociodidactique des LanguES 5/2014. Rôles masculins et féminins dans les usages sociaux langagiers: quelles rencontres? Quelles fractures? Quelles dynamiques? (red. M. Rispail). Alger: École Normale Supérieure de Bouzaréah – Alger, str. 87-100.

Smuk, M. 2016. Od cech osobowości do kompetencji savoir-être – rozwijanie samoświadomości w nauce języków obcych. Lublin – Warszawa: Wydawnictwo Werset– Instytut Romanistyki Uniwersytetu Warszawskiego.

Soroko, E. 2010. „Określanie wad i zalet metod generowania autonarracji”. (w) Badania narracyjne w psychologii. (red. M. Straś-Romanowska, B. Bartosz i M. Żurko). Warszawa: Eneteia.

Soroko, E. 2013. „Kwestionariusz inklinacji autonarracyjnej (IAN-R) – pomiar skłonności do narracyjnego opracowywania i relacjonowania doświadczenia”. Studia Psychologiczne, 51: 5-18.

Villers, G. (de). 2011. „L’approche autobiographique: regards anthropologique et épistémologique, et orientations méthodologiques”. Recherches sociologiques et anthropologiques, 42-1: 25-44 [online: http://rsa.revues.org/653; DW 14.12.2016].

Werbińska, D. 2010. „Moja podróż z językiem obcym – narracyjne badanie autobiograficzne”. (w) Neofilolog 34 – Glottodydaktyka jako nauka. (red. H. Widła), str. 91-109.

Werbińska, D. 2012. „Akwizycja języka obcego w perspektywie studenta filologii: badanie tożsamości narracyjnej studenta w kontekście czasoprzestrzeni i heteroglosji”. (w) Neofilolog 39/1 – Polskie badania nad akwizycją języków. (red. U. Paprocka-Piotrowska), str. 55-80.