Słowa kluczowe
recepcja w USA
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 424
Liczba pobrań: 283
Abstrakt
Wielu badaczy wskazuje na schmittiańskie inspiracje we współczesnej polityce Stanów Zjednoczonych. Jest to o tyle paradoksalne, że sam Carl Schmitt uznawał USA za państwo, którego system polityczny nie jest najlepiej przygotowany na przyjęcie filozofii decyzjonistycznej, pierwsze prace na jej temat w Stanach Zjednoczonych, również nie były zbyt życzliwe. W artykule omówiono, używając teorii wędrujących konceptów autorstwa niderlandzkiej badaczki Mieke Bal, w jaki sposób idee Carla Schmitta trafiły do USA. Wskazano na przeniesienie ich na grunt amerykański przez Hansa Morgenthau (który zastosował teorię Schmitta do stosunków międzynarodowych), Leo Straussa (który dokonał translacji jego politycznej teologii na polityczną filozofię) i myślicieli lewicowych skupionych wokół pisma „Telos”, którzy przeczytali Schmitta wbrew Schmittowi.
Bibliografia
Abraham D., The Bush Regime from Elections to Detentions: A Moral Economy of Carl Schmitt and Human Rights. University of Miami Law Review. 249 (2008), s. 249-274.
Atlas J., The Nation: Leo-Cons; A Classicist's Legacy: New Empire Builders. The New York Times z 4 maja 2003 r.
Bandieri L. M.. Carl Schmitt and Federalism, Telos. 122 (Winter 2002).
Bendersky J., Carl Schmitt at Nuremberg. Telos. 72 (1987), s. 91-96.
Bendersky J., The Definite and the Dubious: Carl Schmitt’s Influence on Conservative Political and Legal Theory in the U.S.. Telos. 122 (Winter 2002), s. 33-47.
Bain R., Review of „Scientific Man vs. Power Politics” by Hans J. Morgenthau. Social Forces. Vol. 25 (1947), s. 473-474.
Bal M.: Wędrujące pojęcia w naukach humanistycznych. Krótki przewodnik. Przeł. M. Bucholc. Warszawa, 2012.
Baratta J.: The Politics od World Federation: United Nations, UN Reform, Atomic Control. New, York 2004.
de Benoist A.: Carl Schmitt today. Terrorism, „just” war, and the state of emergency. Przeł. A. Jacoby. London, 2013.
de Benoist A., Champetier C.: Manifesto for a European Renaissance. London, 2012.
Brown C., The Twilight of International Morality? Hans J. Morgenthau and Carl Schmitt on the End of the Jus Publicum Europaeum. W: red. Williams M. C., Realism Reconsidered. The Legacy of Hans J. Morgenthau in International Relations. Oxford, 2007, s. 42-62.
Bloom A., Leo Strauss, September 20, 1899-October 18, 1973. Political Theory. 2 (4) 1973, s. 372-373.
Cristi R.: Carl Schmitt and Authoritarian Liberalism: Strong State, Free Economy. Cardiff, 1998.
Crockett C.: Radical Political Theology: Religion and Politics After Liberalism. New York, 2013.
Derrida J.: Politics of Friendship. Przeł. G. Collins. London, 1997.
Dessauer F. E., The Constitutional Decision: A German Theory of Constitutional Law and Politics. Ethics. Vol. 57, No. 1 (Oct., 1946), s. 14-37.
Drury S. B.: The Political Ideas of Leo Straus. New York, 2005.
Durkin T., Permanent States of Exception: A Two-Tiered System of Criminal Justice Courtesy of the Double Government Wars on Crime, Drugs & Terror, Valparaiso Law Review. 419 (2016), s. 419-492.
Fairhead E., Carl Schmitt’s politics in the age of drone strikes: examining the Schmittian texture of Obama’s enemy. Journal of Cultural Research. Vol. 22 (2018), s. 39-54.
Gabiś T., Carl Schmitt, Nowe Państwo. 2007, nr 3 (rubryka „Surfując pod prąd”).
Gałganek A., Pierwsza „wielka debata”? Rewizjonistyczna historia genezy teoretyzowania w nauce o stosunkach międzynarodowych. Przegląd Strategiczny. 10/2017, s. 17-41.
Girard R.: Apokalipsa tu i teraz. Przeł. C. Zalewski. Warszawa, 2018.
Goldsmith J.: Power and Constraint: The Accountable Presidency after 9/11. New York, 2012.
Griffin R., Between metapolitics and apoliteia: the Nouvelle Droite's strategy for conserving the fascist vision in the „interregnum”, Modern & Contemporary France. 8 (1) 2000, s. 35-53.
Habermas J.: A Berlin Republic: Writings on Germany. Przeł. S. Rendall. Lincoln, 1997.
Habermas J.: The Postnational Constellation: Political Essays. Przeł. Max Pensky. Cambridge, 2001.
Hathaway O. A., Shapiro S. J.: The Internationalists. How a Radical Plan to Outlaw War Remade the World. Nowy Jork, 2017.
Heidegren C., Transcendental Theory of Society, Anthropology and the Sociology of Law. Helmut Schelsky: An Almost Forgotten Sociologist. Acta Sociologica. Vol. 40, No. 3 (1997), s. 279-290.
Herf J.: Reactionary Modernism: Technology, Culture, and Politics in Weimar and the Third Reich. Cambridge, 1986.
Herf J., Piccone P. , Ulmen G.L., Reading and Misreading Schmitt. Telos. 74 (Winter 1987), s. 133-140.
Herrero M.: The Political Discourse of Carl Schmitt. LondonNew York, 2015.
Holmes S.: The Anatomy of Anti-Liberalism. Chicago, 1993.
Howse R., From Legitimacy to Dictatorship - and Back Again: Leo Strauss’s Critique of the Anti-Liberalism of Carl Schmitt. The Canadian Journal of Law and Jurisprudence. vol. 10, (1997), s. 77-103.
Jütersonke O.: Morgenthau, Law and Realism. Cambridge, 2010.
Król M.: Wielcy władcy. Warszawa, 2014.
Kurtz C., Torture, Necessity and Existential Politics, California Law Review. (February ) 95 (2007), s. 235-276.
Linder C., Carl Schmitt in Plettenberg. W: red. Simmons O., Meierhenrich, J., The Oxford Handbook of Carl Schmitt. Oxford, 2016, s. 147-161.
Luoma–Aho M., Carl Schmitt and the Transformation of the Political Subject. The European Legacy. (2000), s. 703-716.
McCormick J.: Carl Schmitt's Critique of Liberalism: Against Politics as Technology. Cambridge, 1999.
McCormick J., Teaching in vain. W: red. Simmons O., Meierhenrich, J., The Oxford Handbook of Carl Schmitt. Oxford, 2016, s. 269-291.
McCormick J., Fear, Technology, and the State: Carl Schmitt, Leo Strauss, and the Revival of Hobbes in Weimar and the National Socialist Germany. Political Theory. 22. No 4. (1994), s. 619-652.
Meier H.: Carl Schmitt and Leo Strauss: The Hidden Dialogue. Chicago, 1995.
Meier H., Czym jest teologia polityczna? Wstępne uwagi na temat kontrowersyjnego pojęcia, przeł. M. Kurkowska. Teologia Polityczna. 2003/2004 (1), s. 178-184.
Mehring R.: Carl Schmitt. A Biography. Przeł. D. Steuer. Nowy Jork, 2014.
Mehring R., Liberalism as a “Metaphysical System” W: red. Dyzenhaus D., Law as Politics. Carl Schmitt’s Critique of Liberalism. Durham-Londyn, 1998, s. 131-158.
Mohamed F., „I Alone Can Solve”. Carl Schmitt on Sovereignity and Nationhood under Trump. W: Torres A. J., Sable M. B. (red.), Trump and Political Philosophy. Leadership, Statemanship and Tyranny. Nowy Jork, 2018, s. 293-311.
Mouffe Ch.: Polityczność. Przeł. J. Erbel, wstęp M. Gdula. Warszawa, 2008.
Morgenthau H.: Polityka między narodami. Walka o potęgę i pokój. Przeł. R. Włoch, Warszawa, 2010.
Morgenthau H.: The Concept of the Political. Nowy Jork, 2012.
Morgenthau H., An Intellectual Autobiography. Society. 15, no. 2 (1978), s. 63-68.
Morgenthau H., The Political Science of E. H. Carr. World Politics. Vol. 1, No. 1 (Oct., 1948), s. 127-134.
Müller J.-W.: A Dangerous Mind. Carl Schmitt in Post-War European Thought. New Haven, 2003.
Osgood R., The Mission of Morgenthau. W: red. Thompson K., Myers K. J. Truth and Tragedy: A Tribute to Hans J.
Morgenthau. Nowy Jork, 1984, s. 25-37.
Palaver W., Carl Schmitt’s „Apocalyptic” Resistance against Global Civil War. W: red. Hamerton-Kelly R., Politics & Apocalypse. Michigan, 2007, s. 69-94.
Piccone P., Why did the Left Collapse?. Telos. 46 (Winter 1980-1981), s. 92-97.
Piccone P., Ulmen G. L., Introduction to Carl Schmitt. Telos. 72 (Summer 1987), s. 3-14.
Pichler H. K., The Godfathers of Truth: Max Weber and Carl Schmitt in Morgenthau’s „Theory of Power Politics”. Review of International Studies. 24, no. 2 (1998), s. 185-200.
Ralph J., The laws of war and the state of the American exception, Review of International Studies 2009, 35, s. 631-649.
Salter M. G., Neo-Fascist Legal Theory on Trial: An Interpretation of Carl Schmitt's Defence at Nuremberg from the Perspective of Franz Neumann's Critical Theory of Law. Res Publica. (1999) 5, s. 161-193.
Scheuerman W.: Between the norm and the exception: The Frankfurt School and the rule of law. Cambridge, 1994
Scheuerman W.: Carl Schmitt: The End of Law. Lanham, 1999.
Schmitt C.: Teologia polityczna i inne pisma. Przeł. M. A. Cichocki. Warszawa, 2012.
Schmitt C.: Dyktatura. Od źródeł nowożytnej idei suwerenności do proletariackiej walki klas. Przeł. K. Wudarska. Warszawa 2016.
Schmitt C., Ex Captivitate Salus. Przeł. A. Kluba. Przegląd Polityczny. 2014, nr 127/128, s. 66-73.
Scruton R.: Fools, frauds and firebrands: thinkers of the New Left. London, 2015.
Sheenan T., Myth and Violence: The Fascism of Julius Evola and Alain de Benoist. Social Research. 48 (1), wiosna 1981 r., s. 45-73.
Snyder T.: The Road to Unfreedom. Russia, Europe, America. Nowy Jork, 2018.
Sontheimer K., Der Macht näher als dem Recht. Die Zeit z 19 kwietnia 1985 r.
Sousa A. L., Thoughts on Leo Strauss's Interpretation of Aristotle's Natural Right Teaching. The Review of Politics. 78(3), s. 419-442.
Strauss L.: Prawo naturalne w świetle historii. Przeł. T. Górski. Warszawa, 1969.
Sunić T.: Against Democracy and Equality: The European New Right. Londyn, 2011.
Święcicki Ł.: Carl Schmitt i Leo Strauss. Krytyka pozytywizmu prawniczego w niemieckiej myśli politycznej. Warszawa, 2015.
Taubes J.: Ad Carl Schmitt. Gegenstrebige Fügung. Berlin, 1987.
Tsou T., „Scientific Man vs. Power Politics” Revisited. : red. Thompson K., Myers K. J. Truth and Tragedy: A Tribute to Hans J. Morgenthau. Nowy Jork, 1984, s. 101-136.
Ulmen G. L., Toward a New World Order; Introduction to Carl Schmitt’s The Land Appropriation of a New World. Telos. 109, s. 39-51.
Ulmen G. L., Carl Schmitt and Donoso Cortés. Telos. 125 (Fall 2003), s. 100-115.
Wielomski A., Koncepcje schyłku myśli politycznej we współczesnej politologii, Doctrina. 2006-2007, s. 157-173.
Williams M.: The Realist Tradition and the Limits of International Relations. Cambridge, 2005.
Wolfe A.: The Future of Liberalism. Nowy Jork, 2009.
Zinn H.: Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś. Przeł. A. Wojtasik. Warszawa, 2016.
Xenos N., Leo Strauss and the Rhetoric of the War on Terror. Logos. 3.2 (Spring 2004), http://www.logosjournal.com/xenos.htm (dostęp z 10 stycznia 2019 r.).
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.