Słowa kluczowe
zasady odpowiedzialności
zastaw
pożyczka
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 366
Liczba pobrań: 472
Abstrakt
Jacques Cujas (Cuiacius) był jednym z najwybitniejszych uczonych francuskiego humanizmu prawniczego. W artykule omówiono konkretne przykłady reguł odpowiedzialności prawnej, które zostały wyjaśnione w jego komentarzach, wskazano sposób jego rozumowania prawnego oraz postawiono pytanie o znaczenie praktyki prawniczej dla proponowanych rozwiązań. Pierwsza część zawiera ogólny model odpowiedzialności opisany przez Cujasa. Druga część skupia się na dwóch odmiennych interpretacjach zasad odpowiedzialności w umowach zastawu i pożyczki.
Bibliografia
Agnati U., Responsabilità del depositario e del debitore. D. 16.3.32 (lex quod Nerva) nelle interpretazioni di Azzone e Accursio, „SDHI” 2009, nr 75.
Ankum H., La responsabilità del creditore pignoratizio nel diritto romano classico, Milano 1983.
Arangio-Ruiz V., Responsabilità contrattuale in diritto romano, Napoli 1958.
Bergsma-Van Krimpen B., Eine neue Interpretation von D. 13.7.13, „RIDA” 1979, nr 26.
Bruijn N.C.J. de, ‘No one is a better jurist than Accursius’. Medieval Legal Scholarship as the Fountainhead of Inspiration for Jacques Cujas and Hugues Doneau?, „Tijdschrift voor Rechtsgeschiedenis” 2014, t. 82, nr 1–2.
Bruijn N.C.J. de, Review of PREVOST (Xavier), Jacques Cujas (1522–1590). Jurisconsulte humaniste, „Comparative Legal History” 2016, nr 4.
Cannata C.A., Sul problema della responsabilità nel diritto privato romano, „IVRA” 1992/3, nr 42/43.
Cardilli R., L’obbligazione di „praestare” e la responsabilità contrattuale in diritto romano, Milano 1995.
Chartier J.-L., Cujas, l'oracle du droit et de la jurisprudence, Paris 2016.
Cujas J., Notae in Librum III Institut. Justiniani [w:] Opera omnia, t. 1, Paris 1658.
Cujas J., Observationum & Emendationum Liber XIX, caupt XXIV [w:] Opera omnia, t. 3, Paris 1658.
Cujas J., Recitationes solemnes ad liber IV Codicis, ad tit XXXVII Pro socio (1561) [w:] Opera omnia, t. 9, Paris 1658.
Cujas J., Recitationes solemnes in lib. IV Codicis Ad tit. XXIII De commodato [w:] Opera omnia, t. 9, Paris 1658.
Cujas J., Recitationes solemnes in lib. IV. Codicis , Ad Tit. XXIV. De pigneraticia actione [w:] Opera omnia, t. 9, Paris 1658.
Cujas J., Recitationes solemnes in lib. XXIX Pauli ad edictum, Ad l. XIV. de pigner. act. (1584) [w:] Opera omnia, t. 5, Paris 1658.
Fabrot Ch.-A., Jacques Cujas, Opera omnia, in decem tomos distributa, quibus continentur tam priora, sive quæ ipse superstes edi curavit, quam posteriora, sive quæ post obitum eius edita sunt vel nunc primum prodeunt. Editio nova emendatior et auctior cæteris omnibus quæ ante prodierunt, opera et cura Caroli Annibalis FabrotiIC, Paryż 1658.
Hoffman H.-J., Die Abstufung der Fahrlässigkeit in der Rechtsgeschichte: Unter besonderer Berücksichtigung der culpa levissima, Berlin 1968.
Milazzo A., Il contratto di comodato. Modelli romani e disciplina moderna, Torino 2018.
Plessis P.J. du, Letting and Hiring in Roman Legal Thought: 27 BCE – 284 CE, Leiden–Boston 2012.
Plessis P.J. du, Cairns J. (red.), Reassessing Legal Humanism and its Claims: Petere Fontes?, Edinburgh 2015.
Prévost X., Between Practice and Theory: Succession Law According to Jacques Cujas (1522–1590) [w:] M. di Renzo Villata (red.), Succession Law, Practice and Society in Europe across the Centuries, Cham 2018.
Prévost X., Jacques Cujas (1522–1590). Jurisconsulte humaniste, Genève 2015.
Prévost X., Jacques Cujas: (1522–1590) [w:] O. Descamps, R. Domingo (red.), Great Christian Jurists in French History, Cambridge 2019.
Prévost X., Observationum et emendationum libri XXVIII (Twenty-eight Books of Observations and Emendations) 1556–1595 [w:] S. Dauchy, G. Martyn, A. Musson, H. Pihlajamäki, A. Wijffels (red.), The Formation and Transmission of Western Legal Culture 150 Books that Made the Law in the Age of Printing, Cham 2016.
Prévost X., Reassessing the Influence of Medieval Jurisprudence on Jacques Cujas’ (1522–1590) Method [w:] P.J. du Plessis, J. Cairns (red.), Reassessing Legal Humanism and its Claims: Petere Fontes?, Edinburgh 2015.
Robaye R., L’obligation de garde: essai sur la responsabilité contractuelle en droit romain, Bruxelles 1987.
Rossi G., The liability of the shipmaster in early modern law: comparative (and practice-oriented) remarks, „Historia et ius” 2017, nr 12.
Serrano-Vicente M., Custodiam praestare. La prestación de custodia en el derecho romano, Sevilla 2006.
Słonia J., Korzystanie z rzeczy użyczonej w prawie rzymskim, „Prawo Kanoniczne” 1983, t. 26, nr 3–4.
Służewska Z., Kontrakt spółki jako podstawa odpowiedzialności in solidum w prawie rzymskim, „Zeszyty Prawnicze” 2003, t. 3, nr 1.
Sobczyk M. Siła wyższa w rzymskim prawie prywatnym, Toruń 2005.
Święcicka P., Prawo rzymskie w okresie Renesansu i Baroku. Humanistyczny wymiar europejskiej kultury prawnej, „Czasopismo Prawno-Historyczne” 2012, t. LXIV, z. 1.
Tellegen-Couperus O.E., The limits of culpa levissima, „Tijdschrift voor Rechtsgeschiedenis” 2008, t. 76, nr 1.
Troje H.E., Die europäische Rechtsliteratur unter dem Einfluß des Humanismus, „Ius Commune“ 1970, nr 3.
Voci P., ‘Diligentia’, ‘custodia’, ‘culpa’: i dati fondamentali, „SDHI” 1990, nr 56.
Zimmerman R., The Law of Obligations: Roman Foundations of the Civilian Tradition, Oxford 1996.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.