Landrecht z 1794 r. a rządy prawa w Prusach

Abstrakt

Sporne w nauce pojęcie praworządności w najprostszym sensie deskryptywnym oznacza, że każde państwo, posługując się prawem wobec społeczeństwa, ogranicza tym samym swoją działalność (przynajmniej w jakimś stopniu), ergo w Każdym państwie istnieje pewne minimum praworządności. Zastosowanie pojęcia praworządności do przedburżuazyjnych porządków prawnych wymaga posłużenia się tzw. pojęciem formalnym, które można odnieść do dowolnych norm i systemów prawnych bez względu na ich treść czy założenia aksjologiczne. Ugruntowaniu praworządności w ustrojach państwowych sprzyjały pewne instytucje i zasady, lecz utożsamianie jej z ich istnieniem bywa często dyskusyjne. Idea praworządności w szerokim, a więc nie ograniczonym wyłącznie do organów państwowych zakresie podmiotowym, nawiązująca do pojęcia rządów prawa lub przestrzegania prawa, znana była już doktrynie i praktyce ustrojowej feudalizmu. Pojęcie praworządności ma więc charakter historyczny i jako idea towarzyszyło państwom, 
w których obok prawnych, stosowano także pozaprawne metody wykonywania władzy i w których często nie doczekała się realizacji w postaci wiążącej zasady faktycznej.