Małżeństwo w ustawodawstwie synodalnym Kościoła polskiego w późnym średniowieczu

Abstract

Statuty synodalne upowszechniały zasady i normy kościelnego prawa powszechnego oraz prawa prowincjonalnego, określając przy tym kierunki nauczania religijnego ludzi świeckich w zakresie spraw wiary, kultu oraz zasad kontrolowania ich podstawowych powinności chrześcijańskich. Akcentowały i powtarzały wymogi dotyczące dyscypliny postaw, zachowań, wyglądu zewnętrznego duchownych, a także sprawowania sakramentów, spośród których sporo uwagi poświęcono małżeństwu. Problematyka małżeńska zajmowała bowiem w prawie kanonicznym niezwykle istotne miejsce.