Zaginione księgi i funkcjonowanie grodu w Nowym Mieście Korczynie w XVI wieku

Abstract

W sierpniu 1944 r. spłonęły w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie księgi grodzkie z Nowego Miasta Korczyna. Było tych ksiąg 536, a obejmowały one lata 1703 - 17931. Ten późny zasób ksiąg korczyńskich stanowił część aktów grodzkich, narosłą po spaleniu przez Szwedów w 1702 r. ksiąg wcześniejszych. W ten sposób uległa zniszczeniu bogata seria ksiąg grodzkich jednego z najważniejszych grodów Małopolski. W tej sytuacji celem artykułu będzie rekonstrukcja najstarszej części tych ksiąg, zwłaszcza dotyczących XV i XVI w., jednocześnie zaś próba charakterystyki tak wspomnianego zasobu ksiąg grodzkich, jak też, w miarę możności, funkcjonowania grodu korczyńskiego, głównie w XVI w.