Abstract
Zapewnienie wykwalifi kowanej kadry urzędniczej dla kształtującej się administracji publicznej było jednym z ważnych zadań, przed którym stanęło państwo polskie w okresie międzywojennym. Normy regulujące poziom kwalifi kacji zawodowych znalazły się już w Tymczasowych przepisach służbowych dla urzędników państwowych, które wydała w dniu 11 czerwca 1918 r. Rada Regencyjna. Najważniejszym aktem prawnym regulującym status prawny urzędników w II Rzeczypospolitej była ustawa z 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej (dalej: u.p.s.c.). Weszła ona w życie 1 kwietnia 1922 r i obowiązywała aż do 1974 r.License
Copyright
© by Faculty of Law and Administration, Adam Mickiewicz University, Poznań, 2015
OPEN ACCESS