Educatorium – from theory to practice
PDF (English)

Słowa kluczowe

edukatorium
nauczanie języków obcych
charakterystyka edukatorium
edukatorium jako nowy gatunek literatury naukowej
edukatorium jako gatunek mieszany
zasady tworzenia edukatorium

Jak cytować

Kowalewska, K., & Makarowska, O. (2023). Educatorium – from theory to practice. Neofilolog, (60/2), 396–416. https://doi.org/10.14746/n.2022.60.2.8

Abstrakt

Teaching foreign languages is based on teaching materials understood as all means used to ensure the achievement of the assumed goals of teaching a foreign language (Styszyński, 2004). Some of these materials are intended for students and others for use by teachers. Among the latter, the most popular are methodological guides and teaching packages concerning the implementation of effective ways of teaching a foreign language. However, due to their specificity, the theoretical aspect is rather undeveloped, and the examples are usually given in only one foreign language, without demonstrating the possibility of creative modification. These challenges are faced by the development of a new type of teaching materials – an educatorium, which has been designed and published for the first time in Poland. This type of monograph, containing an extensive theoretical part and a large set of exercises, is addressed to both academic and non-academic teachers of foreign languages, at different levels of professional experience, as a tool for self-development. Our main aim is to present the goals and functions of an educatorium, intended for teachers as innovators, researchers, and reflective practitioners. The paper also explains the methods of developing teachers’ professional creativity, presents the structure and content of the educatorium, and discusses a system of listening exercises given in Polish, Russian, German, and English.

https://doi.org/10.14746/n.2022.60.2.8
PDF (English)

Bibliografia

Andrychowicz-Trojanowska A. (2018), Podręczniki glottodydaktyczne. Struktura – funkcja – potencjał w świetle badań okulograficznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Komunikacji Specjalistycznej i Interkulturowej, Uniwersytet Warszawski.

Apanowicz J. (2002), Metodologia ogólna. Gdynia: Wydawnictwo Diecezji Pelplińskiej „Bernardinum”.

Chruszczewski M.H. (2013), Zdolności w akcji. Pozaintelektualne uwarunkowania efektywności operacji wytwarzania dywergencyjnego i konwergencyjnego. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. DOI: https://doi.org/10.31338/uw.9788323519843

Dakowska M. (2010a), Glottodydaktyka jako nauka. „Lingwistyka Stosowana / Applied Linguistics / Angewandte Linguistik”, 3, 71–86.

Dakowska M. (2010b), W poszukiwaniu wiedzy praktycznie użytecznej. O dojrzewaniu glottodydaktyki jako dziedziny akademickiej. „Neofilolog”, 34, 7–20. DOI: https://doi.org/10.14746/n.2010.34.2

Dakowska M. (2014), O rozwoju dydaktyki języków obcych jako dyscypliny naukowej. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. DOI: https://doi.org/10.31338/uw.9788323514121

Frolova V.I. (2011), Gumanitarnoe učebnoe izdanie dlâ vuzov: avtor i redaktor. „Vestnik Moskovskogo universiteta. Seriâ 10. Žurnalistika”, 2, 69–78. [Фролова В.И., Гуманитарное учебное издание для вузов: автор и редактор. „Вестник Московского университета. Серия 10. Журналистика”, № 2, с. 69–78].

Gajda S. (2001), Styl naukowy, (In:) Bartmiński J. (Eds.), Współczesny język polski. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 183–199.

Gajda S. (2008), Gatunkowe wzorce wypowiedzi, (In:) Ostaszewska D., Cudak R. (Eds.), Polska genologia lingwistyczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 130–142.

Gębal P.E. (2013), Modele kształcenia nauczycieli języków obcych w Polsce i w Niemczech. W stronę glottodydaktyki porównawczej. Kraków: Księgarnia Akademicka.

Gortych D.A. i in. (2021), Mozaika glottodydaktyczna. Edukatorium kształtowaniu kreatywności zawodowej glottodydaktyków. Poznań: Wydawnictwo Rys. https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/26242/1/mozaika-glottodydaktyczna.pdf [online]

Grucza F. (2017), Lingwistyka a glottodydaktyka, (In:) Grucza S. et al. (Eds.), Franciszek Grucza. Dzieła zebrane. Tom 5. O uczeniu języków i glottodydaktyce I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Komunikacji Specjalistycznej i Interkulturowej, 77–88.

Guilford J.P. (1978), Natura inteligencji człowieka. Warszawa: PWN.

Hejnicka-Bezwińska T. (1996), Związek teorii pedagogicznej z praktyką edukacyjną. „Studia Pedagogiczne”, 24, 7–18.

Karwowski M. (2009), Zgłębianie kreatywności: studia nad pomiarem poziomu i stylu twórczości. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Krajewski M. (2020), O metodologii nauk i zasadach pisarstwa naukowego. Uwagi podstawowe. Płock: Oficyna Wydawnicza Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica.

Mihułka K. (2009), Mediator interkulturowy – nowa rola nauczyciela języków obcych, (In:) Pawlak M., Mystkowska-Wiertelak A., Pietrzykowska A. (Eds.), Nauczyciel języków obcych dziś i jutro. Poznań–Kalisz: Polskie Towarzystwo Neofilologiczne, 61–70.

Nęcka E. (2001), Psychologia twórczości. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Pytkowski W. (1981), Organizacja badań i ocena prac naukowych. Warszawa: PWN.

Skrzypczak J. (1996), Konstruowanie i ocena podręczników (podstawowe problemy metodologiczne). Poznań–Radom: Wydawnictwo i Zakład Poligrafii Instytutu Technologii Eksploatacji.

Szmidt K.J. (2007), Pedagogika twórczości. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Szymczak J. (2009), Bycie (stawianie się) refleksyjnym nauczycielem. Perspektywa socjokulturowa. „Forum Dydaktyczne: przeszłość, teraźniejszość, przyszłość”, 5/6 (16), 50–58.

Wilczyńska W. (2009), Nauczyciel języka obcego jako badacz, (In:) Pawlak M., Mystkowska-Wiertelak A., Pietrzykowska A. (Eds.), Nauczyciel języków obcych dziś i jutro. Poznań–Kalisz: Polskie Towarzystwo Neofilologiczne, 493–508.

Wilczyńska W., Michońska-Stadnik A. (2010), Metodologia badań w glottodydaktyce. Wprowadzenie. Kraków: Avalon. Flair.

Wojtak M. (2008), Wzorce gatunkowe wypowiedzi a realizacje tekstowe, (In:) Ostaszewska D., Cudak R. (Eds.), Polska genologia lingwistyczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 353–361.

Woźniewicz W. (1987), Kierowanie procesem glottodydaktycznym. Warszawa: PWN.

Woźniewicz W. (1991), Struktura teorii glottodydaktycznej. „Studia Rossica Posnaniensia”, 22, 197–205.

Zawadzka E. (2004), Nauczyciele języków obcych w dobie przemian. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Zawadzka-Bartnik E. (2018), Moda, chwyt reklamowy czy konieczność? – rozważania o istocie działań innowacyjnych w edukacji. „Neofilolog”, 50/2, 181–195. DOI: https://doi.org/10.14746/n.2018.50.2.2

Żywczok A. (2010), Interakcje między teorią a praktyką w problematyce badawczej pedagogiki ogólnej – studium kulturowej autonomii nauki. „Przegląd Pedagogiczny”, 2, 23–33.