Fonetyka języka ojczystego a kształtowanie kompetencji fonetycznej w języku obcym na przykładzie języka francuskiego
Article Sidebar
Main Article Content
Abstrakt
Prawidłowa i skuteczna komunikacja wymaga opanowania wszystkich podsystemów językowych. W procesie przyswajania języków obcych w środowisku edukacyjnym rozwój kompetencji fonetycznych jest często traktowany jako marginalny. Świadczą o tym przytoczone w artykule wyniki badań. Artykuł stanowi punkt wyjścia do dyskusji na temat przydatności fonetyki języka ojczystego w kształtowaniu umiejętności fonetycznych w języku obcym. Z obserwacji i badań autora wynika, że fonetyka języka ojczystego jest nie tylko źródłem interferencji międzyjęzykowej. Wiedza i umiejętności fonetyczne nabyte w języku ojczystym mogą pełnić rolę pozytywnego transferu w kształtowaniu kompetencji fonetycznej w języku obcym oraz pomóc w opanowaniu prawidłowej percepcji i artykulacji głosek oraz prozodii.
Downloads
Article Details
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy:
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Neofilolog są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Neofilolog udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwaląją na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy:
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2017 r. pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich opublikowanych tekstów prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Referencje
- Awramiuk E. (2018), Fonetyka w podręcznikach do nauki języka obcego, (w:) Awramiuk E., Rozumko A. (red.), Z problematyki kształcenia językowego. T. 7. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, s. 167-185. Online: http://hdl.handle.net/11320/9003/ [DW 4.05.2021]
- Calbris G. (1971), La prononciation et la correction phonétique, (w:) Reboullet A. (red.), Guide pédagogique pour le professeur de français langue étrangère. Paris: Hachette, s. 60-78.
- Champagne-Muzar C., Bourdages J. S., (1998), Le point sur la phonétique. Paris: CLE International.
- CECRL (2001), Cadre européen commun de référence pour les langues: apprendre, enseigner, évaluer. Paris: Les Editions Didier.
- CECRL (2018), Cadre européen commun de référence pour les langues: apprendre, enseigner, évaluer. Volume complémentaire avec de nouveau descripteurs. Paris: Les Editions Didier. Online: https://rm.coe.int/cecr-volume-complementaire-avec-de-nouveaux-descripteurs/16807875d5/ [DW 4.05.2021]
- Cuq J. -P., Gruca I. (2002), Cours de didactique du français langue étrangère et seconde. Grenoble: PUG.
- Dłuska M. (1981), Fonetyka polska. Artykulacja głosek polskich. Warszawa-Kraków: PWN.
- Europejski system opisu kształcenia językowego: uczenie się, nauczanie, ocenianie (wersja polska). Warszawa: CODN, 2003.
- Gajos M. (2010), Podsystemy języka w praktyce glottodydaktycznej. Fonetyka. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
- Gajos M. (red.) (2014), Podsystemy języka w praktyce glottodydaktycznej. „Neofilolog”, nr 43/2.
- Gajos M. (red.) (2015), Enseignement/apprentissage des sous-systèmes des langues romanes. Nauczanie/uczenie się podsystemów języków romańskich. „Neofilolog”, nr 44/1.
- Gajos M. (2015), Les étudiants polonophones face aux voyelles nasales françaises. „Neofilolog”, nr 44/1, s. 21-37.
- Gajos M. (2017), Trening fonacyjno-oddechowo-rozluźniający a dydaktyka fonetyki języka obcego. „Języki Obce w Szkole”, nr 2, s. 8-14.
- Gajos M. (2019), Przydatność fonetyki w procesie przyswajania pozostałych podsystemów języka. „Języki Obce w Szkole” nr 3, s. 57-61.
- Gajos M. (2020), Fonetyka i ortografia dźwięku języka francuskiego. Od teorii językoznawczych do praktyki glottodydaktycznej. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
- Gniadek S. (1979), Grammaire contrastive franco-polonaise. Warszawa: PWN.
- Guimbretière E. (1994), Phonétique et enseignement de l’oral. Paris: Didier-Hatier.
- Jaroszewska T. (2009), L’enseignement de la phonétique française aux étudiants de philologie romane en Pologne – quelques propositions de démarche pédagogique, (w:) Paprocka-Piotrowska U., Zając J. (red.), L’enseignement/apprentissage du français langue étrangère. Réfléchir et agir. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, s. 225-234.
- Komorowska H. (2002), Podstawy metodyki nauczania języków obcych. Warszawa: EDE-Poland.
- Karaś M., Madejowa M. (1977), Słownik wymowy polskiej. Warszawa: PWN.
- Krashen S. D., Terrel T. D. (1983), The natural approach: Language acquisition in the classroom. New York: Pergamon Press.
- Lauret B. (2014), Enseigner la prononciation du français: questions et outils. Paris: Hachette.
- Piegzik W. (2014), Wpływ umuzykalnienia na przyswajanie podsystemu fonicznego u uczących się języków obcych: wyniki badania. „Neofilolog”, nr 43/2, s. 165-179.
- Szałek J. (2015), Principales problemas metodológicos en la enseñanza de los estudios universitarios polacos. „Neofilolog”, nr 44/1, s. 9-20.