Gotowość studentów z dysleksją do komunikowania się w językach obcych
PDF

Słowa kluczowe

dysleksja
nauczanie/uczenie się języków obcych
gotowość komunikowania się/gotowość komunikacyjna
studenci z dysleksją
proces kształcenia skoncentrowany na studentach

Jak cytować

Klapa, J. (2023). Gotowość studentów z dysleksją do komunikowania się w językach obcych. Neofilolog, (60/2), 379–395. https://doi.org/10.14746/n.2023.60.2.7

Abstrakt

The study concerns in a group of young adults (students) with dyslexia as dyslexia may be a factor that differentiates the assessments and declarations of the respondents in this area. The aim is to show the factors important for shaping the willingness to communicateof students with and without dyslexia. The theoretical basis is the analysis of selected aspects of teaching to and learning of foreign languages by adults with dyslexia and willingness to communicate in foreign languages, shaped by the personal characteristics of the language user and the educational process. The empirical part presents the methodological basis of the research and results obtained in a group of 263 students. Conclusions and recommendations for academic practice are drawn on the basis of the results of the research project.

https://doi.org/10.14746/n.2023.60.2.7
PDF

Bibliografia

Bogdanowicz K.M. (2011), Dysleksja a nauczanie języków obcych. Gdańsk: Harmonia.

Cao Y. (2013), Exploring dynamism in willingness to communicate: A longitudinal case study. „Australian Review of Applied Linguistics”, nr 36, s. 160–176. DOI: https://doi.org/10.1075/aral.36.2.03cao

Everatt J. (1997), The Abilities and Disabilities Associated with Adult Developmental Dyslexia. „Journal of Research in Reading”, nr 20, s. 13–21. DOI: https://doi.org/10.1111/1467-9817.00016

Gindrich P. (2002), Funkcjonowanie psychospołeczne uczniów dyslektycznych. Lublin: UMCS.

Hashimoto Y. (2002), Motivation and willingness to communicate as predictors of reportedL2 use: The Japanese ESL context. „Second Language Studies”, nr 20, s. 29–70.

Jaroszewska A. (2008), Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych dzieci w młodszym wieku szkolnym w kontekście wielokulturowości, (w:) Surdyk A., Szeja J. Z. (red.), Kulturotwórcza funkcja gier. Gra w kontekście edukacyjnym, społecznym i medialnym. „Homo Communicativus: Filozofia – komunikacja – język – kultura”, nr 2 (4). Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, s. 157–166.

Jaworska M. (2018), Nauczanie i uczenie się języków obcych młodzieży z dysleksją. Kraków: Impuls.

Kang S. (2005), Dynamic emergence of situational willingness to communicate in a second Language. „System”, nr 33, s. 277–292. DOI: https://doi.org/10.1016/j.system.2004.10.004

Karpińska-Szaj K. (2015), Przygotowanie do pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych: językowe narzędzia diagnostyczne w praktyce nauczycielskiej. „Neofilolog”, nr 45/2, s. 187–201. DOI: https://doi.org/10.14746/n.2015.45.2.04

Łockiewicz M., Bogdanowicz K. M. (2013), Dysleksja u osób dorosłych. Kraków: Impuls.

MacIntyre P. D. (2007), Willingness to communicate in the second language: Understanding the decision to speak as a volitional process. „Modern Language Journal”, nr 91, s. 564–576. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1540-4781.2007.00623.x

MacIntyre P. D., Legatto J. J. (2011), A dynamic system approach to willingness to communicate: Developing an idiodynamic method to capture rapidly changing affect. „Applied Linguistics”, nr 32(2), s. 149–171. DOI: https://doi.org/10.1093/applin/amq037

Mady C., Arnott S. (2010), Exploring the ‘situation’ of situational willingness to communicate: A volunteer youth exchange perspective”. „Canadian Journal of Applied Linguistics”, nr 13, s. 1–26.

Mystkowska-Wiertelak A., Pawlak M. (2014). Fluctuations in learners’ willingness to communicate during communicative task performance: Conditions and tendencies. „Research in Language”, nr 12(3), s. 245–260. DOI: https://doi.org/10.2478/rela-2014-0019

Nijakowska J. (2016), Nauczyciel języka obcego wobec specyficznych trudności w uczeniu się. „Języki Obce w Szkole”, nr 4, s. 32–38.

Nowak S. (2010), Metodologia badań społecznych. Warszawa: PWN.

Pawlak M., Mystkowska-Wiertelak A. (2015a), Investigating the dynamic nature of L2 learners’ willingness to communicate. „System”, nr 50, s. 1–9. DOI: https://doi.org/10.1016/j.system.2015.02.001

Pawlak M., Mystkowska-Wiertelak A. (2015b), Gotowość komunikacyjna w przebiegu zajęć z mówienia w języku obcym: Wyniki badań. „Neofilolog”, nr 45(2), s. 157–172. DOI: https://doi.org/10.14746/n.2015.45.2.02

Petty G. (2010), Nowoczesne nauczanie. Sopot: GWP.

Piechurska-Kuciel E. (2009), Metodologia badań nad lękiem językowym. „Neofilolog”, nr 32, s. 85–99. DOI: https://doi.org/10.14746/n.2009.32.7

Piechurska-Kuciel E. (2011), Willingness to communicate in L2 and self-perceived levels of FL skills in Polish adolescents, (w:) Arabski J., Wojtaszek A. (red.), Aspects of Culture in Second Language Acquisition and Foreign Language Learning. Berlin: Springer, s. 235–250. DOI: https://doi.org/10.1007/978-3-642-20201-8_17

Piechurska-Kuciel E. (2014), Poglądy na naukę języka obcego u osób z wysoką i niską gotowością komunikacyjną w języku angielskim. „Neofilolog”, nr 42/2, s. 241–254. DOI: https://doi.org/10.14746/n.2014.42.2.9

Smythe I. (2007), Dysleksja. Przewodnik dla dorosłych. Sofia: Leonardo da Vinci.

Svalberg A. (2009), Engagement with language: Interrogating a construct. „Language Awareness”, nr 18 (3–4), s. 242–258. DOI: https://doi.org/10.1080/09658410903197264

Wejner-Jaworska T. (2019), Dysleksja z perspektywy dorosłości. Warszawa: Difin.

Wilczyńska W. (2008), Autonomia a rozwijanie osobistej kompetencji komunikacyjnej. „Języki Obce w Szkole”, nr 6, s. 5–15.

Wilczyńska W., Michońska-Stadnik A. (2010), Metodologia badań w glottodydaktyce. Warszawa: Avalon.

Yashima T. (2002), Willingness to communicate in a second language: The Japanese EFL context. „Modern Language Journal”, nr 86(1), s. 54–66. DOI: https://doi.org/10.1111/1540-4781.00136

Yashima T., Zenuk-Nishide L., Shimizu K. (2004), The influence of attitudes and affect on willingness to communicate and second language communication. „Language Learning”, nr 54, s. 119–152. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1467-9922.2004.00250.x

Yu H., Li H., Gou X. (2011), The personality-based variables and their correlations underlying willingness to communicate. „Avian Social Science”, nr 7, s. 253–257. DOI: https://doi.org/10.5539/ass.v7n3p253

Zawadzka-Bartnik E. (2010), Nauczyciel języków obcych i jego niepełnosprawni uczniowie (z zaburzeniami i dysfunkcjami). Kraków: Impuls.

Zawodniak J., Kruk M. (2017), Zmiany w gotowości komunikacyjnej w języku angielskim u studentów filologii angielskiej w Second Lifie. „Konińskie Studia Językowe”, Vol. 5, 2, s. 203–221.